«Διαδρομές - Μέλπω Αξιώτη» στο Μουσείο Μαρμαροτεχνίας Τήνου Και δεν έχεις κανέναν και τίποτα και γυρίζεις μέσα στον κόσμο με μ...
«Διαδρομές - Μέλπω Αξιώτη»
στο Μουσείο Μαρμαροτεχνίας Τήνου
Και δεν έχεις κανέναν και τίποτα
και γυρίζεις μέσα στον κόσμο
με μια βαλίτσα και μια κάσα βιβλία…
Μετά τη Σπάρτη
και τον Βόλο, το Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς (ΠΙΟΠ) φιλοξενεί σε ακόμη
ένα μουσείο του δικτύου του την επιτυχημένη παράσταση «Διαδρομές - Μέλπω Αξιώτη», αυτή τη φορά στο Μουσείο
Μαρμαροτεχνίας Τήνου, την Παρασκευή 5 Σεπτεμβρίου 2014, στις 20:30.
Η παράσταση, διάρκειας 60΄, είναι μια σύνθεση πάνω στη ζωή
και το έργο της Μυκονιάτισσας Μέλπως Αξιώτη (1905-1973), από τις σημαντικότερες
φωνές της ελληνικής πεζογραφίας. Η ηθοποιός Σοφία Σεϊρλή, μέσω των βιβλίων, της
ποίησης και των επιστολών της Αξιώτη, ζωντανεύει στη σκηνή την εικόνα της συγγραφέως
της Γενιάς του ’30 με τον πολυκύμαντο βίο και τη μοντέρνα γραφή.
Το κείμενο και η επιμέλεια της όλης θεατρικής σύνθεσης
ανήκουν στη Σοφία Σεϊρλή, η Μαρία Αλβανού έχει επιμεληθεί τη μουσική, ενώ το
βίντεο που προβάλλεται, στη διάρκεια της παράστασης, είναι του Χρήστου Δήμα.
Η είσοδος θα είναι
ελεύθερη για το κοινό (θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας).
Μουσείο Μαρμαροτεχνίας
Πύργος,
Πάνορμος Τήνου 842 01
Πληροφορίες:
22830 31290 | piop@piraeusbank.gr | www.piop.gr
Η Μέλπω Αξιώτη, μια από τις πιο
σημαντικές φωνές της ελληνικής λογοτεχνίας, γεννήθηκε το 1905 από πλούσια και
επιφανή οικογένεια της Μυκόνου. Την περίοδο 1918-1922 φοίτησε στη Σχολή
Ουρσουλινών της Τήνου. Ο παππούς της υπήρξε μελετητής και μεταφραστής της
ρωσικής φιλολογίας και ο πατέρας της ίδρυσε το Ωδείο Πειραιώς.
Το πρώτο της βιβλίο, Δύσκολες Νύχτες, έλαβε το 1938 το
βραβείο καλύτερης γυναικείας πεζογραφίας. Έγινε κομμουνίστρια και έζησε δεκαοκτώ
χρόνια στην εξορία (Παρίσι, Βερολίνο, Βαρσοβία, Σόφια). Το βιβλίο της Εικοστός Αιώνας μεταφράστηκε σε πέντε
ευρωπαϊκές γλώσσες, και την έκανε διεθνώς γνωστή. Παράλληλα, κέρδισε τη φιλία
και την εκτίμηση των πιο διακεκριμένων Ευρωπαίων διανοούμενων της αριστεράς:
του Λουί Αραγκόν, του Πολ Ελυάρ, του Πάμπλο Πικάσο, του Πάμπλο Νερούδα, κ.ά.
Έζησε πάντα σε κάμαρες ξενοδοχείων,
σε σπίτια φίλων που τη φιλοξενούσαν, ποτέ σ' ένα δικό της σπίτι -είχε απαρνηθεί
την περιουσία της, τίμημα της ιδεολογίας της κι αυτό. Πεθαίνει το 1973, στα 68
της χρόνια, σε οίκο ευγηρίας, κηδεύεται με έξοδα της εκδότριάς της, Νανάς
Καλλιανέση, και μόνο μία πρωινή εφημερίδα κυκλοφορεί με την είδηση του θανάτου
της. Η εκφορά σύντομη κι απλή, γράφει ο Μένης Κουμανταρέας, όπως απλή κρατήθηκε
κι εκείνη σε όλη της τη ζωή. Παρόντες λίγοι ομότεχνοι, ξεχωρίζει ο Γιάννης
Ρίτσος. Καθόλου βέβαια τα λογοτεχνικά σωματεία, οι παράτες και οι λόγοι της δεκάρας.
Θα αργήσει να πάρει τη θέση της.
Τα κείμενα της Μέλπως Αξιώτη διδάσκονται
στα πανεπιστήμια της Ευρώπης (Παρίσι, Βερολίνο, Ζυρίχη), τώρα και στα ελληνικά.
Ο Γρηγόριος Ξενόπουλος χαρακτήρισε το ιδιαίτερα προσωπικό ύφος της γραφής της
ως «αξεπέραστο πρότυπο για την ελληνική λογοτεχνία».